Historiek

Het ontstaan en historiek van de groep. 1956 – …

Na de tweede wereldoorlog werden er in de parochie Heverlee vele woningen gebouwd om aan het probleem van huisvesting een einde te stellen. Zo werd er ook geld ingezameld voor een nieuw kerkgebouw en op kerstdag 1955 werd in deze nieuwe, zij het nog niet volledig afgewerkte kerk de eerste eucharistieviering gehouden. In dat zelfde jaar werd er besloten om met een jeugdwerking te beginnen: Scouting voor de jongens (Welpen/Wolfjes en jongverkenners) met als thema DURF EN DOE, en chiro voor de meisjes. Bij de eerste vergaderingen daagden er 20 welpen en 11 jongverkenners op. Bij de chiro was dit aantal ongeveer gelijk, maar het ledenaantal steeg niet tijdens de loop van het jaar terwijl de scouts met 39 welpen en 16 jongverkenners op kamp trok.

Pas tijdens het jaar 56-57 werd de 13de officieel erkend door VVKS en het ledenaantal bleef stijgen. De vergaderingen ging door in een ruimte onder de kerk, die al snel te klein werd. Gelukkig was er buiten in de tuin voldoende plek om te spelen. De chiro vond haar intrek in de toenmalige pastorij en behield een zelfde ledenaantal. In datzelfde jaar werd er gewerkt aan het eerste groepsschildje met het everzwijn. De oorsprong van dit everzwijn ligt in de naam van de gemeente nl.Heverlee.

In 58-59 werd er voor het eerst een kapoenentak voor de allerjongsten aan de scouts toegevoegd. Deze tak zou de komende jaren met wisselend succes doorstaan, een paar keer verdween deze tak en werd hij opgenomen in de welpen.

Bij de start van het werkjaar 61-62 kwam er weer een nieuwe tak bij, de verkenners. Zij moesten de leegte tussen de jongverkenners en de leiding opvullen. Ondertussen was men nog steeds op zoek naar andere en grotere lokalen om het steeds groeiend ledenaantal te kunnen onderbrengen.

In 65-66 werd het tienjarig bestaan van de scouts- en chirogroep gevierd door respectievelijk een receptie en een gezellig samenzijn. Het jaar daarop kreeg men een terrein ter beschikking van De Goede Haard in de Bronlaan. Nog datzelfde jaar werden er drie lokalen op het terrein neergezet en het jaar daarop begon men alweer plannen te maken voor nog eens twee extra lokalen, waardoor de kapoenen een lokaal voor zich apart kregen.

Werkjaar 69-70 was het topjaar voor de scouts, tenminste wat betreft het ledenaantal, 128 om precies te zijn.

70-71 is een ander cruciaal jaar in deze geschiedenis van de scoutsgroep. Vanaf dan zijn de scholieren vrij op zaterdag en beginnen de discussies over op welke dag de vergadering moet gehouden worden. Bij de 13e blijft dit de zondag zoals eerder. In dat jaar geeft de chirogroep de pijp aan Maarten, wegens een gebrek aan leiding en onvoldoende enthousiasme. Het duurt echter niet lang of er ontstaat een nieuwe groep, nl. Anne Frank of de negende, die een groot aantal van de leden van de chirogroep overneemt. In tegenstelling tot de chiro groeit het ledenaantal van Anne Frank zienderogen, na 2 maanden hadden ze al 46 leden.

De jaren die daarop volgen starten beide groepen met allerhande initiatieven om geld in het bakje te brengen, waaronder een wafelenbak, bloemenverkoop, truffelverkoop, … Verschillende van deze activiteiten blijven zelfs nu nog jaarlijks weerkeren.

Ondertussen zijn we al in het jaar 75-76 en viert OLV van Troost al zijn 20-jarig bestaan. De beide groepen groeien stilaan steeds meer naar elkaar toe. Het jaar daarop ontstaan de eversprokkels, een boekje met allerhande informatie voor de leden, waaronder het trimesterprogramma.

Volgende jaren blijven de ledenaantal schommelen rond een 100-tal leden per groep. Bovendien wordt er wegens een teveel aan leiding een supportgroep in het leven geroepen, een groep die de “echte” leiding hielp zodat deze zich 100% op de vergaderingen en het kamp kon voorbereiden. Tijdens de voorbereiding voor dat kamp werd er trouwens een geweldige vondst gedaan. De tenten die reeds vijf jaar verdwenen waren, werden teruggevonden in de klokketoren waar ze al vijf jaar hingen te drogen.

Sinds de tweede helft van de jaren 70 was het ledenaantal van VVKSM gedaald tot 58.000 leden en werd er geprobeerd om deze tendens een halt toe te roepen door te sleutelen aan de oudste takken waaronder verkenners, deze namen steeds af in aantal terwijl de kapoenen bleven groeien. In 87-88 bestond VVKSM ondertussen ook al 75 jaar.

89-90 was weer een sleuteljaar in de verdere ontwikkeling van de groepen. De kapoenentak werd gemengd, wat tot een overrompeling van leden leidde, zodat er zelfs kapoenen moesten geweigerd worden.

Tenslotte zijn de groepen in 94-95 volledig samengegaan. Het was een jaar van samengaan, proberen, zoeken, vinden, opnieuw beginnen, …geen gemakkelijk opgave voor een leidingsploeg die voor het eerst sinds lang uit meer dan de helft nieuwelingen bestond. De geldactiviteiten werden gewoon verdergezet, zowel die van de 13e als die van de 9e bleven behouden. De aanpassingen werden ook merkbaar in het uniform. Het typische zwarte lintje van Troost moest plaats maken voor een gezamenlijk groepslintje. Op de sjaal bleef het blauwe lint van Anne Frank behouden maar werd het everschildje van Troost er tussen gezet.

In 95-96 werd er dan de dsjubbelee gehouden om het 40-jarig bestaan van de 13e en het 25-jarig bestaan van de 9e te vieren.

10 jaar later kon het 50 jarig bestaan van OLV van Troost en het 35 jaar bestaan van Anne Frank niet onopgemerkt voorbij gaan. Een heus straatfeest werd georganiseerd, waar zowel jong als oud kon van genieten. De avond werd afgesloten met een grote BBQ. Als kers op de taart werd er dat jaar niet op groepskamp gegaan binnen België, maar zochten we het iets verder: het dorpje Flers in Frankrijk!

Oh ja, nog het volgende, als u zich afvraagt waarom er juist een koe en een everzwijn op die uitnodiging staan. Wel, het everzwijn en de 13e is snel verklaard, maar vanwaar die koe komt? Ik weet het zelf niet, of is de vergelijking tussen een gidsengroep en een kudde koeien nu echt zo groot …

Ziezo, als u nog meer wil weten over de groep raden we u echt aan om het boek aan te schaffen en ondertussen hoop ik dat als u in het vervolg ooit eens hoort vertellen over de varkens van beneden en de koeien van boven eens terug denkt aan die hele geschiedenis die deze groep al achter zich heeft…en hopelijk ook nog voor zich heeft…